Ροή της Ανθρωπότητας

Υπάρχουν στιγμές στην ζωή μου που έχω την αίσθηση ότι τα πάντα γίνονται για ένα σκοπό. Όλα μα όλα έχουν ένα αντικειμενικό στόχο. Οι  στόχοι όμως διαφέρουν. Διαφέρουν και σε μέγεθος (μεγάλοι στόχοι, μικροί στόχοι, προσωπικοί, εθνικοί, παγκόσμιοι κτλ.) αλλά και σε ποιότητα (καλοί σκοποί, κακοί σκοποί, οράματα, ραδιουργίες και άλλα πολλά τέτοια). Που πάμε ρεεεε... Ξυπνήστε μωρέ....

 

Να τινάξουμε αυτήν την κρούστα αποχαύνωσης που μας περιβάλλει. Σαν ένα πολυμορφικό πλαστικό κελί από GEL. Σαν την αγκαλιά της μάνας που μας κλείνει στην ασφαλή ψευδαίσθηση της. Ρε θα ξυπνήσετε ρεεεεε.....   Θυμηθείτε όλους τους στόχους που έχετε βάλει στην ζωή σας. Πάρτε ένα λεπτό ακόμα να τους θυμηθείτε καλύτερα. Συνήθως πιο εύκολα μας έρχονται οι στόχοι που έχουμε πετύχει. Οι άλλοι που δεν μας κάτσανε τους ξεχνάμε πιο εύκολα. Και βέβαια όταν τους θυμόμαστε, όσους πετύχαμε, μας πιάνει αυτή η προσωπική αίσθηση θριάμβου ότι τα καταφέραμε, είμαστε ικανοί, ανίκητοι. Πετύχαμε το ακατόρθωτο, υπερβήκαμε εαυτούς, ΤΑ ΣΚΙΣΑΜΕ ΟΛΑ.  Θα μιλήσω συνολικά για όλους, θα μας βάλω σε μια κατηγορία, γιατί με όλους μας τα έχω. Όλοι, μα όλοι οι στόχοι που εξυπηρετούν κάθε είδους σκοπό, ακόμη και αυτοί οι ελάχιστοι που ο καθένας θεωρεί καλούς και ευγενικούς, όλες οι πράξεις που έγιναν για την εξυπηρέτηση όλων των ανθρώπινων στόχων και σκοπών έχουνε το πλέον αρνητικό αποτέλεσμα σε όλες τις πλευρές της ζωής μας. Όχι δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών, το αντίθετο θα έλεγα. Έχουμε τις μεγαλύτερες ευθύνες από όλες τις άλλες γενιές. Το γιατί είναι άλλη κουβέντα μεγάλη. Και όμως στο μυαλό μου το μόνο πράγμα που τριγυρνά αυτή την στιγμή είναι ΕΝΑ. Μια φράση που περιφέρεται  γύρω από την τροχιά του πλανήτη σαν μια τεράστια πινακίδα. "ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΤΥΧΗ". Έχουμε άραγε φτάσει στο σημείο όπου τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την κατάσταση? Μήπως το έχουμε ξεπεράσει το σημείο αυτό? Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι όλοι μας οι στόχοι, οι μικροί και οι μεγάλοι, οι προσωπικοί και οι συλλογικοί είναι η δική μου θεώρηση για την ροή της ανθρωπότητας. Η οποία όπως και η λέξη το υποδηλώνει έχει μία κατεύθυνση. Την ανυπαρξία. Οδηγούμαστε προς την καταστροφή της ύπαρξης μας. Και ο σημερινός μας παγκοσμιοποιημένος πλέον στόχος είναι πολύ απλός και πολύ ορατός να πάρουμε στην ανυπαρξία όσο περισσότερα μπορούμε μαζί μας.