Χρημαϊσμός - Η θρησκεία της Νέας Τάξης Πραγμάτων
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Digital Core Blog Hellenic
- Δημοσιευμένο στις Δευτέρα, 12 Σεπτέμβριος 2011 23:26
- Συντάχθηκε από τον/την DCore
- Προβολές: 1559
Όταν η λέξη "νέα" έχει νόημα άλλο,όταν η λέξη "τάξη" έχει νόημα άλλο και όταν η λέξη "πράγματα" έχει νόημα άλλο. Όταν αρχίζεις να καταλαβαίνεις τελικά γιατί βαφτίστηκε έτσι η κυβερνητική διάσταση της ζωής μας. 'Οταν "πράγματα" είναι ζωές και "τάξη" ειναι γραμμή και "νέα" είναι απλώς ο επιθετικός προσδιορισμός της πρότασης. Αυτά που περικλείουν την καθημερινή ζωή μας, χωρίς τελικά στην πραγματικότητα να την αποτελούν να την συνθέτουν,δημιουργούνε το σύστημα.Το σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων.
Το οποίο δεν είναι κάτι πάνω από όλους εμάς.Είναι όμως πάνω από τους συντριπτικά περισσότερους από εμάς, όχι από όλους.Τα πράγματα που περικλείουν την ζωή μας,και σίγουρα δεν την αποτελούν, ειναι βαλμένα με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να δημιουργείται ένα κέλυφος γύρω μας που δεν αφήνει ούτε μια χαραμάδα της αλήθινής ζωής να φανεί. Είναι τόσο αριστοτεχνικά πλεγμένα που ίσως βιώνουμε, εμείς σήμερα, την εποχή της πιο δυσβάσταχτης σκλαβιάς. Μιας σκλαβιάς που αναπτύχθηκε μέσα στο ίδιο το μυαλό μας (της συντριπτικότερης πλειοψηφίας απο εμάς). Η τιμωρία για μια απόπειρα απόδρασης απο αυτή την νέου τύπου σκλαβιά μπορεί να είναι η παραδειγματική και παραδοσιακή φυλάκιση εκτέλεση, δολοφονία κ.α. από τα όργανα για την επιβολή της νέας τάξης πραγμάτων. Μπορεί όμως , και σε αυτό διαφέρει η δική μας εποχή σκλαβιάς με τις παλαιότερες, η τιμωρία να γίνει αυτοτιμωρία, αυτοκτονία, βία προς αγαπημένους, αυτοκαταστροφικές ορμές λόγω των επιρροών και επιπλοκών που επιφέρει η προσήλωση στη νέα τάξη πραγμάτων. Όπου τα 'πράγματα' ειναι παντού. Με την μορφή των βασικών πυλώνων του συστήματος αλλά και άλλων λιγότερο βασικών. Ύγεια, παιδεία, δικαιοσύνη, ενέργεια, αποθέματα, μεταφορές, εκμετάλλευση του οποιουδήποτε και του οτιδήποτε για την εκπλήρωση των αναγκών που επιβάλει (η νέα τάξη πραγμάτων). Χαραμάδα δεν είναι καν η σκέψη όλων αυτών γιατί δεν επιφέρει καμία αλλαγή. Γιατί η σκέψη είναι ατομική οχι συλλογική. Η νέα τάξη πραγμάτων έχει φροντίσει γι'αυτό. Επιπλέον ακόμη και αν γίνεται αυτή η σκέψη με μια ροή συχνή και έχει μια δυνατότητα αποκρυπτογράφησης και κατανόησης αυτού του συστήματος και των πλοκαμιών που εχει εξαπλώσει γυρω απο τον καθένα, μας οδηγεί σε μεγαλύτερη μελαγχολία γιατί ουσιαστικά απογυμνώνει την σημερινή μας αδυναμία αντίδρασης. Όποια και αν είναι η αντίδραση μας, ατομική ή έστω μερικά συλλογική, η νέα τάξη πραγμάτων το έχει προβλέψει. Και ενσωματώνει αυτού του είδους τις αντιδράσεις μέσα στο σύστημα που έχει πλέξει και τις χρησιμοποιεί για να το δυναμώσει πιο πολύ. Κάτι σημαντικό- η νέα τάξη πραγμάτων- δεν είναι κάτι άϋλο και απρόσωπο. Έχει τους οδηγούς, τους ηγέτες της. Μυαλά σκοτεινά που θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερα όντα, θεούς στην θρησκεία που οι ίδιοι δημιούργησαν. Το χρήμα. Τι κρίμα, για όλους εμάς τους άλλους. Και σου παρουσιάζεται -η εικόνα της- κάθε μέρα, ώρα και στιγμή με το πρόσωπο του πιο φανατικού σκλάβου της που τον έχει πλανέψει, τον έχει γοητέψει η ιδέα του να είναι τιμωρός. Δεν βλέπει ότι πρώτα απο όλα σκλάβος είναι. Θέλει να νομίζει ότι πρώτα είναι τιμωρός για τις άλλες σκέψεις των άλλων ή και δικές του ακόμη, αυτές που μελαγχολούν. Φοβερό έτσι? η σκλαβιά να φοβάσαι ακόμη και την σκέψη σου. Να τινάζεις το κεφάλι νευρικά για να διώξεις τις κακές σου σκέψεις, τις φοβίες σου. Πόσο συχνά το κάνεις αυτά τελευταία? Τι γίνεται όμως αν καταφέρεις από ατομική ή μερικώς συλλογική ή έστω συλλογική, η σκέψη να γίνει παλλαϊκή. Η νέα τάξη πραγμάτων βασίζεται στο διαίρει και βασίλευε του μυαλού και της σκέψης. Μπορει να συμφωνώ μαζί σου σε δέκα από τα εκατό που θα βάλουμε στις κουβέντες μας και στα άλλα 90 να διαφωνούμε. Τα δέκα όμως που συμφωνούμε είναι κατά πολύ τα πιο σημαντικά για την ζωή και των δυο μας. Και όμως στα ασήμαντα μένουμε. Εκεί ξυπνάει ο εγωϊσμός μας και δεν θέλουμε να βλέπουμε ο ένας τον άλλο. Ο εγωϊσμός ξυπνάει πάντα για τα ασήμαντα. Το σύστημα της νέας τάξης πραγμάτων δεν αφορά μόνο την ζωή μας ως εξωτερικός παράγοντας που επηρεάζει και διευθύνει τα πάντα γύρω μας. Εδώ και καιρό ξεκίνησε την διείσδυση του για τον ολοκληρωτισμό και στο μυαλό μας. Και τι να κάνω τελικά? Να σταματήσω να σκέφτομαι και να παραδοθώ ακόμη και σε αυτό? Αν το κάνω θα γίνω ενας τέλειος σύγχρονος σκλάβος. Τωρα είμαι ένας σύγχρονος σκλάβος. Δεν έχω γίνει τέλειος.
